Mutfak ve Salonda Bir Akşam

O Öpülesi Burun ve Yumuşak Sevimli Patiler

Miyu'nun en sevdiği koltuk bu mor ve pembe yapraklarla kaplı evimizin en rahat koltuğu olan ikili... Malesef kendisi oraya kasılmayı pek sevdiğinden biz genelde oraya nadiren oturuyoruz. Oturuyoruz oturmasına da Miyu efendi eninde sonunda kaldırıyor bir şekilde.. 

Eve misafir geldiğinde de eğer o koltuğa oturmayı seçerse, vay haline:)! Hiçbirşey yapmıyor, öyle saldırma falan yok... sadece, misafirin sol kolunun altına girmeler, sağ kolundan çıkmalar, aşağı atlayıp ayaklarına sürünmeler, bacaklarını çekiştirmeler.. Kafasına tırmanmalar ve boynuna üflemeler şeklinde çeşitli versiyonları olan hareketler dizisi başlıyor. Altından üstünden, koltuğun çevresinden hiç ayrılmıyor.. En sonunda da sizi ite ite kenara doğru, gayet yavaş hareketlerle koltuğun en sevdiği köşesine yerleşiyor. 

                                                                                           
 

  İşte yan tarafta gördüğünüz o kutsal nokta burası.. Koltuğun sol üst köşesindeki sırt minderinin pofidik üzeri.. Artık minder şekil değiştirdi zaten.. Ne yapsam eski toparlaklığına kavuşamıyor:) Kimi zamanda en baş köşesinde gördüğünüz şekilde oturuyor ki  mantık, "ben şuraya yayılayım da kimse gelemesin" oluyor.. hmmm, mantıklı!  Diğer bir konu ise mutfaktaki kutsal yerler..                                                              

Eveet, o da tabiki mutfaktaki en yüksek nokta olan, ta taaaaaa mikrodalga fırın! Yapmayın, elbette oraya çıkması gerek, en üstte olup herşeyi oradan izleyebilmeli hatta orada temizlenebilmeli:) Yoksa kedi olmanın ne anlamı var ki?! Sonra mütemadiyen kombiye, dolap üstlerine filan atlanarak gerekli egzersiz programı tamamlanır... Ama bazen mikrodalganın içi dahi merak edilir, kafa sokulmaya çalışılır ama Asli müdahelesi gelir ardından..         

                            

Tabi ki yine dönüp dolaşılıp salona bizim yanımıza gelinir, hele üzerimizde batteniye filan varsa o özenle Miyu tarafından bıkmaksızın yoğurulur, uyku kıvamına gelinir.  
       

Veeee, işte mutlu son... Yine en sevdiği yerde dalınan uyku ve o öpülesi burunla, sevimliliğinden hiçbirşey kaybetmeyen yumuşak patiler:)