27 Kasım 2012 Salı

Kirli'yi kurtaramadık..

Kirlicik çok tatlıydı..röntgeni çekilirken ellerini tutmama izin verdi..sesi bile çıkmadı..bir miyav demedi..çok usluydu küçük kız..çok güzel tüyleri vardı..daha onu yıkayıp paklıycak sonra da sahiplendiricek, sıcacık yuvasına koyucaktık..tüm o pirelerinden kurtaracaktık..

masada yatarken üzerinde ne çok pire biriktiğini oradan oraya zıpladıklarını görüp kinlendim.."çekilin çocuk zaten acı çekio siz bayram ediyorsunuz üzerinde" dedim..Kirli patisini uzattı bana o esnada, patisinin ucuna yapışan yaprağı gösterircesine..o yaprağı alıp pirelerden birkaçını haklamaya koyuldum. veteriner masasına düşen her pire diğer hayvanlara da tehditti nihayetinde..

Kirli sessizce izledi olup biteni, titredi bazı bazı, tuttum elimle küçücük kof, tüyden ibaret bedenini..kurtulacgına öyle inanmıştım ki..bir gece dayanamadı.. ben ameliyatı yapacak veteriner ararken meğer kaybetmişiz onu..

Miyu'nun sepetinde, öylece köşecikte..


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder